Agenda 2003-2004 OVG1147
Kamerstuk 2003-2004 KST76013
Kamerstuk 2003-2004 KST75846
Kamerstuk 2003-2004 KST75173
Aan de orde komt onder andere de vraag naar harmonisatie van Europese regelgeving op het gebied van het auteursrecht en de naburige rechten.
Kamerstuk 2003-2004 KST73909In deze brief gaat minister Donner (Jus) in op het aanschrijven door Buma van basisscholen die geen of onvoldoende aueteursrechten betalen voor het gebruik van muziek tijdens verjaardagen, feesten en pauzes. Het gebruik van muziek voor educatieve doeleinden is toegestaan; voor overig gebruik moet een regeling met Buma worden getroffen. Buma heeft 5550 scholen waarmee nog geen regeling was getroffen, aangeschreven. De 500 scholen die daarop niet hebben gereageerd, zijn voor het maximale bedrag aangeslagen. Na overleg met de besturenbonden is daarop besloten de incassoprocedure tijdelijk stop te zetten en de scholen tot 1 oktober jl. de gelegenheid gegeven zo nodig te betalen. Ten aanzien van 100 scholen die nog steeds niet hebben gereageerd en ook niet betaald, is de incassoprocedure inmiddels hervat.
Kamerstuk 2003-2004 KST73639Kamerstuk 2003-2004 KST72268
Agenda 2003-2004 OVG1101
Handeling 2003-2004 HAN7594A05
Kamerstuk 2003-2004 KST70752
een zogenoemd "eerste schakel-bewijs". Op grond van het amendement is de verkoper van de betalingsplicht ontheven indien hij een "laatste schakel-bewijs" overlegt.
Kamerstuk 2003-2004 KST70644Agenda 2003-2004 OVG1095
Kamerstuk 2003-2004 KST70564
Handeling 2003-2004 HAN7590A05
Kamerstuk 2003-2004 KST70363
Agenda 2003-2004 OVG1092
Dit amendement strekt ertoe de verlenging van de aansprakelijkheid te beperken tot het beïnvloedbare gedeelte van de verkoopketen en zo de administratieve lasten voor de verkopers zoveel mogelijk te beperken. Dit amendement vervangt datgene gedrukt onder nr. 8 in verband met wijziging van de ondertekening.
Kamerstuk 2003-2004 KST70388Dit amendement strekt ertoe de verlenging van de aansprakelijkheid te beperken tot het beïnvloedbare gedeelte van de verkoopketen en zo de administratieve lasten voor de verkopers zoveel mogelijk te beperken.
Kamerstuk 2003-2004 KST70389Agenda 2002-2003 OVG1088
Agenda 2002-2003 OVG1084
Agenda 2002-2003 OVG1081
Agenda 2002-2003 OVG1076
Agenda 2002-2003 OVG1074
Agenda 2002-2003 OVG1073
De nota van wijziging betreft een technische aanpassing.
Kamerstuk 2002-2003 KST68681Agenda 2002-2003 OVG1071
Agenda 2002-2003 OVG1068
Agenda 2002-2003 OVG1066
Agenda 2002-2003 OVG1064
Agenda 2002-2003 OVG1062
Agenda 2002-2003 OVG1058
Agenda 2002-2003 OVG1057
Agenda 2002-2003 OVG1056
Agenda 2002-2003 OVG1054
Kamerstuk 2002-2003 KST66783
Kamerstuk 2002-2003 KST66782
Kamerstuk 2002-2003 KST63709
Bij Stb. 1990, 305 is in de Auteurswet 1912 een vergoeding voor het kopiëren van beeld- en geluidsopnamen voor eigen gebruik geregeld. De vergoeding wordt geïnd in de vorm van een heffing op blanco- audio- en videobanden, en, in toenemende mate, op digitale dragers, zoals opneembare audio-cd's. Hierbij rust de betaalverplichting op de fabrikant of importeur. De incasso wordt georganiseerd door Stichting De Thuiskopie, die hiertoe met een groot aantal fabrikanten en importeurs incasso-overeenkomsten heeft gesloten. Gebleken is dat de heffing in toenemende mate niet betaald wordt. Blanco dragers worden bijvoorbeeld ingevoerd door anderen dan de reguliere importeur, waarbij geen opgave aan de incasso-organisatie is gedaan. Digitale dragers, met name blanco cd-rom's, worden verkocht op PC-beurzen door ondernemingen die moeilijk traceerbaar zijn, zodat niet goed gecontroleerd kan worden of zij als importeur voldaan hebben aan de thuiskopievergoeding. Verder komt 'fictieve export' voor. Hierbij meldt de betalingsplichtige aan de incasso-organisatie dat de voorwerpen naar het buitenland zijn verkocht en vraagt terugbetaling van de vergoeding. De voorwerpen zijn echter niet daadwerkelijk uitgevoerd, maar blijven in Nederland, en worden daar aan het publiek verkocht. Als de incasso-organisatie tot de conclusie komt dat waarschijnlijk geen vergoeding is betaald voor blanco beeld- en geluiddragers, heeft zij met de huidige wettelijke regeling onvoldoende mogelijkheden om dit te kunnen vaststellen, en dan alsnog tot incasso van de vergoeding te komen. Met de verkoper heeft zij onder de huidige wetgeving immers geen relatie, dus hoeft deze ook geen informatie te verschaffen over de herkomst van zijn waren. Daarom regelt onderhavig wetsvoorstel dat in die gevallen waarin de verkoper niet kan aantonen dat de vergoeding door de fabrikant of importeur is betaald en ook uit zijn administratie niet blijkt wie de fabrikant of importeur is, de verkoper verplicht is tot betaling van de vergoeding. De betalingsverplichting van de verkoper is subsidiair. Primair blijft de betalingsverplichting rusten op de fabrikant of importeur.
Kamerstuk 2001-2002 KST63033Bij Stb. 1990, 305 is in de Auteurswet 1912 een vergoeding voor het kopiëren van beeld- en geluidsopnamen voor eigen gebruik geregeld. De vergoeding wordt geïnd in de vorm van een heffing op blanco- audio- en videobanden, en, in toenemende mate, op digitale dragers, zoals opneembare audio-cd's. Hierbij rust de betaalverplichting op de fabrikant of importeur. De incasso wordt georganiseerd door Stichting De Thuiskopie, die hiertoe met een groot aantal fabrikanten en importeurs incasso-overeenkomsten heeft gesloten. Gebleken is dat de heffing in toenemende mate niet betaald wordt. Blanco dragers worden bijvoorbeeld ingevoerd door anderen dan de reguliere importeur, waarbij geen opgave aan de incasso-organisatie is gedaan. Digitale dragers, met name blanco cd-rom's, worden verkocht op PC-beurzen door ondernemingen die moeilijk traceerbaar zijn, zodat niet goed gecontroleerd kan worden of zij als importeur voldaan hebben aan de thuiskopievergoeding. Verder komt 'fictieve export' voor. Hierbij meldt de betalingsplichtige aan de incasso-organisatie dat de voorwerpen naar het buitenland zijn verkocht en vraagt terugbetaling van de vergoeding. De voorwerpen zijn echter niet daadwerkelijk uitgevoerd, maar blijven in Nederland, en worden daar aan het publiek verkocht. Als de incasso-organisatie tot de conclusie komt dat waarschijnlijk geen vergoeding is betaald voor blanco beeld- en geluiddragers, heeft zij met de huidige wettelijke regeling onvoldoende mogelijkheden om dit te kunnen vaststellen, en dan alsnog tot incasso van de vergoeding te komen. Met de verkoper heeft zij onder de huidige wetgeving immers geen relatie, dus hoeft deze ook geen informatie te verschaffen over de herkomst van zijn waren. Daarom regelt onderhavig wetsvoorstel dat in die gevallen waarin de verkoper niet kan aantonen dat de vergoeding door de fabrikant of importeur is betaald en ook uit zijn administratie niet blijkt wie de fabrikant of importeur is, de verkoper verplicht is tot betaling van de vergoeding. De betalingsverplichting van de verkoper is subsidiair. Primair blijft de betalingsverplichting rusten op de fabrikant of importeur.
Kamerstuk 2001-2002 KST63035